Ben Şeyma İlhan. ÖSYM bursu ile eğitim aldığım İstanbul Bilim Üniversitesi Tıp Fakültesinden 2012 yılında  mezun oldum. 2013-2016 yılları arasında Radyoloji alanında uzmanlık eğitimi aldım. 2016-2021 yılları arasında Marmara Üniversitesi çocuk ve ergen ruh sağlığı ve hastalıkları anabilim dalında uzmanlık eğitimimi aldım. Uzmanlık eğitimim sırasında başta nörogelişimsel bozukluklar (dikkat eksikliği hiperaktivite bozukluğu, özgül öğrenme güçlüğü, otizm spektrum bozuklukları, tik bozukluğu gibi) olmak üzere, anksiyete bozuklukları, duygudurum bozuklukları, psikoz ve ilişkili bozukluklar gibi pek çok psikiyatrik tabloya yaklaşım ve tedavi modaliteleri konusunda oldukça tecrübe edindim. Uzmanlık tezimde “duygu düzenleme” kavramı üzerine çalışmaya karar verdim.  Uzmanlık tezini hazırlarken, yaklaşık 650 çocukla çalışarak “Çocuk ve Ergenlerde Duygusal Değişkenlik Ölçeği- Öz Bildirim Formu”nun Türkçe geçerlilik ve güvenilirlik çalışmasını yapıp ölçeğin Türkiye’de kullanılmasına katkı sağladım.

2021 yılında Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Mengücek Gazi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde, 2022-2024 yılları arasında da Kartal Dr. Lütfi Kırdar Şehir Hastanesi’nde çocuk ve ergen psikiyatristi uzmanı olarak görev yaptım. Bu çalışma temposu bana binlerce çocuk, ergen ve ailesi ile tanışma, eşsiz bir tecrübe ve bilgi birikimi fırsatı sağladı. 

Klinik pratikte tedavi yaklaşımımı önce çocuğu ya da genci anlamak ardından aile ile çalışarak bir yol haritası belirlemek üzerine oluşturdum. Bu bağlamda çocuk/genç ve aileye hemen hemen eşit mesafede ama çocuk/ergene biraz daha yakın durmaya çalışıyorum. Bir çocuğu ya da genci, ailesi ile bütüncül olarak değerlendirmeden, çocuğun gelişimsel aksamalarını ve gelişimsel öyküsünde önemli sayılabilecek yaşam olaylarını ele almadan, aile içi ilişkilere dokunmadan, çocuğun güçlüklerini anlamadan, çocuğun yaşadığı güçlüklerin aile dinamikleri içerisinde nasıl bir etkisinin olduğunu keşfetmeden, çocuk ve ailesinin hangi alanlarda destek gereksinimi olduğunu kavramadan etkin bir tedavi oluşturulamayacağı kanısındayım. Bu bakımdan her bireyin/ailenin kendi içerisinde biricik olduğunu, bu sebeple tedavi yaklaşımımızın da her bir birey için “biricik” olarak planlanması gerektiğini düşünüyorum. Gerekli düzenlemeler, uygun müdahaleler ve destek programları sonrasında pek çok çocuğun/gencin adeta çiçek açtığını görmek ise bana sonsuz bir keyif veriyor. Bunu her gün deneyimle fırsatı bulduğum için de kendimi çok şanslı hissediyorum.